Najtrudniejsze są początki…

Pamięta doskonale ten dzień. Straciła wtedy Przyjaciela, zyskała również pracę. Paradoks? Zrządzenie losu? Na pewno. W godzinach rannych, w wiadomościach dowiedziała się o wypadku. Nie wierzyła w to, co słyszy. Nie dopuszczała do siebie myśli, że to akurat jej Przyjaciel bądź Jego żona. Myślała, że to jednak pomyłka, że to na pewno ktoś inny, nie oni. Zdenerwowana poszła na rozmowę kwalifikacyjną. Dyrektor firmy optycznej zauważył niewielkie już roztrzęsienie potencjalnej pracownicy. Jednak przyjął ją.

W czasie rozmowy próbował dodzwonić się do niej Ich wspólny Przyjaciel. Po kolejnym sygnale odebrała. Nie minęło 10 sekund i poczuła, że grunt pod jej stopami rozsunął się. Dobrze, że znajdowała się blisko ławki. Usiadła na niej. Nie panowała nad sobą. Łzy płynęły jej po policzkach. Wyrażała swoje emocje przekleństwami. Nie chciała rzucać się w oczy, więc założyła okulary przeciwsłoneczne na nos i szybkim tempem wróciła do mieszkania. W salonie zobaczyła zdjęcia stojące na komodzie. Ona z dwojgiem Przyjaciół, Przyjaciel z żoną, ona z żoną Przyjaciela, i całą piątką (ona, dwóch Przyjaciół i Ich żony). Sięgnęła do barku po ulubione wino Przyjaciela, które pozostało po imprezie pożegnalnej.

Na pogrzeb poszła ubrana na czarno. Była blisko Jego żony i pozostałej dwójki Przyjaciół. Dopiero w momencie wkładania Jego trumny do grobu zdała sobie sprawę, że straciła bliską osobę. Trumnę z ciałem jej Przyjaciela nieśli Jego koledzy. Znała ich tylko z widzenia. Nie angażowała się w Jego życie zawodowe. Na cmentarzu została z resztą Przyjaciół. Mnóstwo zniczy i wiązanek ozdabiało usypany z ziemi kopiec. Dobrze trzymający się mężczyzna, Jego żona i ona nie kryli już emocji. Zostali tam dość długo, nie chcieli zostawić Go samego…



Witam ponownie. Niezbyt długo wytrzymałam bez blogów. No cóż. Mam nadzieję, że chociaż część z Was się cieszy. Nie będzie to długie, bo ma tylko 5 rozdziałów, krótkich rozdziałów.
Jeśli mam kogoś informować, to poproszę jakikolwiek kontakt pod tą notką bądź wiadomość na gg. Byłoby miło.
W kwestii organizacyjnej, każdy kolejny rozdział będzie pokazywał się w piątek. 15 lutego powinniśmy skończyć :)  
Dziękuję również Lilith za szablon i niezliczone pokłady cierpliwości :*

Do usłyszenia za tydzień! :*